Subscribe to:
Posts (Atom)
-
138. მხატვარი დიდ ხანს იჯდა ჩაფიქრებული. თვალწინ სულ ის ფოტო უტრიალებდა. მართლაც, როგორ საინტერესოდ იყო გამოსახული მიტოვებული, მარტოსულად...
-
140. მიმის დიდი სახლი ჰქონდა. ოთახები არც იმდენად ბევრი იყო, მაგრამ საკმაოდ ფართო და ნათელი. სასტუმრო ოთახს სიდიდით, არც მიმის ოთახი ჩამო...
-
1. (ეძღვნება ჯგუფ „ვეძებ“-ს) - დამიჯერე ძვირფასო. - მაგიდაზე ათამაშებულ თითებზე წამოცმულ ბრილიანტის თვლიანი ბეჭდების ბრწყინვალებამ თვალი ...
-
(უკვალოდ არ ჩაივლის ანუ ძველი პიანინო - 2 ) 1. ფიფო ფანჯარასთან იდგა და წვიმისგან მოჩუხჩუხე ნაკადულებს აყოლებდა თვალს. წვიმა, კიდევ უფ...
-
2. - აბა როგორ ხარ? - თბილი ღიმილით მოკითხა მაკა ექიმმა ახლაგაზრდა მშობიარე. - ვაიმე, მაკა ექიმო, ძალიან ცუდად ვარ. - შესჩივლა გოგონამ. - ...
-
5. - რა ქენით? - ჩაეკითხა მაკა ექიმი, ელზას. - აჭამეთ იმ ბავშვს? - გამოსკდა! - ჩაეცინა ელზას. - ჰოდა, გაამზადე! - მაკამ წამით იყუჩა. - ამაღა...
-
1. დადას დიდი მწვანე თვალები ჰქონდა. ყველაფერზე დაკვირვება უყვარდა. რასაც ამოიჩემებდა, საათობით ჩააშტერდებოდა და თვალს ვეღარ სწყვეტდა. ...
-
3. გამკითხავი არავინ იყო, მომჩივანს კი ძალიან მარტივად და უპრობლემოდ აშოშმინებდნენ და „უგვარებდნენ პრობლემებს“. როცა პირველად, ჯიბეში ფული...
-
7. მაკა ექიმი, რამდენადაც წარმატებული იყო სამსახურში, იმდენად წარუმატებელი აღმოჩნდა, პირად ბედნიერებაში. არადა სრული ბედნიერების მისაღწევად ...
-
2. დადას გვიან ღამით უნებურად გამოეღვიძა. ოთახს თვალი მოავლო. მთვარის შუქი როდენის პატარა ბრინჯაოს სტატუას ,,მოაზროვნეს’’ ეფინებოდა და თ...
No comments:
Post a Comment