Subscribe to:
Posts (Atom)
-
138. მხატვარი დიდ ხანს იჯდა ჩაფიქრებული. თვალწინ სულ ის ფოტო უტრიალებდა. მართლაც, როგორ საინტერესოდ იყო გამოსახული მიტოვებული, მარტოსულად...
-
140. მიმის დიდი სახლი ჰქონდა. ოთახები არც იმდენად ბევრი იყო, მაგრამ საკმაოდ ფართო და ნათელი. სასტუმრო ოთახს სიდიდით, არც მიმის ოთახი ჩამო...
-
1. (ეძღვნება ჯგუფ „ვეძებ“-ს) - დამიჯერე ძვირფასო. - მაგიდაზე ათამაშებულ თითებზე წამოცმულ ბრილიანტის თვლიანი ბეჭდების ბრწყინვალებამ თვალი ...
-
(უკვალოდ არ ჩაივლის ანუ ძველი პიანინო - 2 ) 1. ფიფო ფანჯარასთან იდგა და წვიმისგან მოჩუხჩუხე ნაკადულებს აყოლებდა თვალს. წვიმა, კიდევ უფ...
-
2. - აბა როგორ ხარ? - თბილი ღიმილით მოკითხა მაკა ექიმმა ახლაგაზრდა მშობიარე. - ვაიმე, მაკა ექიმო, ძალიან ცუდად ვარ. - შესჩივლა გოგონამ. - ...
-
5. - რა ქენით? - ჩაეკითხა მაკა ექიმი, ელზას. - აჭამეთ იმ ბავშვს? - გამოსკდა! - ჩაეცინა ელზას. - ჰოდა, გაამზადე! - მაკამ წამით იყუჩა. - ამაღა...
-
3. გამკითხავი არავინ იყო, მომჩივანს კი ძალიან მარტივად და უპრობლემოდ აშოშმინებდნენ და „უგვარებდნენ პრობლემებს“. როცა პირველად, ჯიბეში ფული...
-
101. - აბა, საიდან უნდა იცნობდე?! - შეუტია ქირურგის ბებიამ, უცნობ მოხუცს და ანდრას, ძლიერად მოუჭირა მკლავი, მკლავზე. - ბავშვი, სულ ორი დღეა...
-
100. ფიფო გიჟივით იყო. ცოფებს ყრიდა და თან, მაქსიმალურად ცდილობდა, თავი ხელში აეყვანა. დაპირებისამებრ, მძღოლის ბავშვებს, უამრავი ტკბილეული გ...
-
1. დადას დიდი მწვანე თვალები ჰქონდა. ყველაფერზე დაკვირვება უყვარდა. რასაც ამოიჩემებდა, საათობით ჩააშტერდებოდა და თვალს ვეღარ სწყვეტდა. ...
No comments:
Post a Comment